Ik ben geen kei in mijzelf motiveren voor een goede krachttraining. Geef mij liever 30km hardlopen dan 30min squats, push-ups, core stabiliteit en andere hele waardevolle oefeningen. Een stok achter de deur is om het samen te doen.
Samen traint beter
Het is heerlijk om soms alleen te lopen. Gedachten op nul en een moment voor jezelf, maar wanneer het moeilijk wordt maakt samen hardlopen alles net een stukje makkelijker. Dit geldt helemaal voor de krachtoefeningen.
Samen trainen
Mijn vrouw had het door. Ik deed de krachtoefeningen niet meer. Elke keer verzon ik wel iets waardoor het niet kon. Even iets afmaken voor werk, iets schoonmaken, eten voorbereiden of ik had al een extra rondje gelopen. Maar zij zag wat er echt aan de hand was. Ik schoof het voor me uit. Terwijl het zo goed is om een sterkere loper te worden met minder blessures. Daarom bood zij aan om samen te trainen. Standaard op dinsdagavond. Een soort stok achter de deur.
Wauw wat sterk is mijn vrouw
Dus begonnen we met de eerste dinsdag. Hardloopoefeningen. Core stabiliteit, beenspieren en een van mijn favorieten de foundation training. Een 12 minuten lange workout voor je rug, hamstring, core, eigenlijk alles. Je vindt ze op YouTube "foundation training". Dit waren oefeningen die ik wel vaker deed, maar het verraste me hoe makkelijk mijn vrouw, die zelf danst, met me meedeed. Niet dat ik niet had verwacht dat ze het niet zou kunnen. Ze is bevallen van 3 kinderen, dus ik weet echt wel wie hier het sterkste geslacht is, maar meteen op hetzelfde niveau was verrassend. De week erop was het echter aan haar om de oefeningen te bepalen en daar viel ik toch wel even door de mand.
Gevarieerd trainen
We gingen Pilatus oefeningen doen, waarbij een instructrice op de tv, glimlachend de oefeningen voordeed. Vooral die glimlach is me bijgebleven, want hoe is het mogelijk dat iemand überhaupt kan glimlachen als je dubbelgevouwen op de grond ligt. Ik kwam niet eens tot een acceptabele hoek / rechte rug zonder een pijnlijke grimas op te zetten. Mijn vrouw lachte lekker mee en voltooide de oefeningen tot perfectie. Daarna was er nog een "ontspannende" yoga cooldown, waar ik nog maar eens met de neus op de feiten werd gedrukt, dat lenigheid niet of nog niet in mij zit. Goed dus om hier aan te blijven werken en lekker gevarieerd te trainen.
Naast dat wij nu elkaars stok achter de deur zijn, hebben we er een onwijs leuke activiteit samen bij. Want we hebben wel flink moeten lachen om mijn beperkte bewegingsvrijheid.
Reactie plaatsen
Reacties