De Midwinter Marathon Apeldoorn

Er zijn wat weken geweest van weinig motivatie. Ja deze wedstrijd stond gepland, ja ik had hier een doel voor gesteld, maar toch ontbrak het heilige vuur. Ik liep, omdat ik in beweging wilde blijven, omdat ik geen fitheid wilde verliezen, maar het was anders dan de trainingsblokken voor de marathon van Rotterdam 2023. Toch heeft het doortrainen en de dingen doen die ik gepland had staan uiteindelijk wel zijn vruchten afgeworpen.

Sub 60 op de 10EM
Het doel waar ik mee naar de start ben gegaan is het lopen van 10 Engelse mijlen (16,1km) binnen een uur. Een ambitieus doel, omdat het tempo dat gelopen moest worden, niet heel veel hoger is dan mijn persoonlijke beste tijd voor de 10 kilometer. Toch voelde de vorm, ondanks het gebrek aan motivatie, wel goed. De trainingen gingen goed en verschillende andere wedstrijdjes liepen ondanks weersomstandigheden prima. Op naar de volgende mijlpaal dus.

Inlezen van het traject
Bij elke wedstrijd die ik loop wil ik graag op de hoogte zijn van het traject. Wat is de ondergrond, hoe zit het met de hoogtemeters, wat doet de wind op die dag, wat zijn de gelopen tijden in het verleden. Al die data zeggen mij iets over het parcours en op basis daarvan kan ik een plan maken. Nu heb ik deze wedstrijd 2 keer eerder kunnen lopen en kon ik uit mijn eigen databestand (Strava) de vorige wedstrijden analyseren met de kennis die ik al van het parcours had.
Het parcours loopt in grote lijnen 8 kilometer omhoog en 8 kilometer naar beneden. Ik zag in de data van de vorige 10EM dat ik in het stuk naar beneden niet heel veel tijd heb kunnen goedmaken op de tijd die ik in het omhoog lopen had verloren. De energie was toen schijnbaar na die eerste 8 kilometer op. Dat moest ik nu dus anders aanpakken.
Plan was met energiebesparing omhoog lopen en op kracht naar beneden. Daar lag de tijdswinst.

De wedstrijd
De weersomstandigheden waren prima. Er stond wel flink wat wind, maar grotendeels werd dit door de bossen van de Veluwe geblokt. Temperatuur rond de 10 graden, wat een heerlijke temperatuur is voor hardlopen.
De eerste 4 kilometers vals plat gingen zoals gepland. Rond het tempo van de sub 60 en niet teveel op dit schema verloren, daarna de 4 kilometer omhoog op energie lopen. Hierin stond ik wel voor een keuze om met een groep mee te lopen of deze te laten gaan en mij te houden aan mijn eigen plan. Ik koos voor het laatste, waardoor ik geïsoleerd kwam te zitten, maar niet teveel met mijn energie en kracht hoefde te smijten.  Na 8 kilometer te hebben gelopen met iets reserve in de tank, moest ik de knop omzetten en wat meer kracht zetten in mijn loopbeweging. Dit was wel even schakelen, omdat je lekker in een bepaalde flow loopt en je dan je lichaam aan moet zetten. Het hielp dat het eerste stuk meteen wat afliep. Hierdoor konden de benen meteen meer tempo maken. Er moest ook een tandje bij, omdat ik bijna 2 minuten achterliep op het schema van de sub 60. Dit was wel verwacht gezien de stijging van het parcours, maar toch even slikken als je doorrekend wat je dan moet terugwinnen.

Lopen op wolken
Een heerlijk gevoel was dat ik de groep, die ik na 4 kilometer besloot te laten gaan, begon in te halen. Stuk voor stuk raapte ik deze lopers op en de energie die ik had bespaard kon ik omzetten in hele mooie tempo’s. Per kilometer won ik 20 tot 30 seconden terug op het gehoopte schema. Twee kilometer voor het einde had ik plots een positieve marge ten opzichte van de sub 60. Alles was teruggewonnen in de 6 kilometers daarvoor. De laatste 2 kilometer gingen op doorzettingsvermogen. Wetend dat de finish bijna daar is en je het doel voor het grijpen hebt, brengt net dat beetje extra energie die je nodig hebt. Hierdoor heb ik mijn laatste kilometer het snelst van alle kilometers kunnen lopen.
De armen omhoog bij de finish en een oerkreet bij het passeren ervan. Een gevoel van zweven. Geen enkel centje pijn op dat moment. Het doel behaald. Een heerlijk gevoel. 58:53.

Trots op mijn eigen prestatie
Ik loop voor mijzelf. Wat ik presteer maakt niemand echt iets uit. Het belangrijkste is wat je zelf van je prestatie vindt. Die weken zonder motivatie toch doortrainen, toch door de regen en de wind heen, toch je schoenen aan na een lange werkdag en een druk gezinsleven met weinig slaap. Al die weken van doorzetten zijn na zondag de moeite meer dan waard geweest.

Het gevoel van trots op deze prestatie maakt dat ik hier weer weken op kan teren. Dan is het niet erg om naar buiten te gaan in vervelend weer, al ben je moe van je werkdag. Uiteindelijk gaat het de moeite waard zijn. Die investering krijg je terug. Ongeacht het doel dat je hebt gesteld. Doe je loopjes, zet door, blijf consequent doorgaan, want uiteindelijk maakt het jou trots!