De werkdagen zitten vol, het weer zit niet mee, het is nog steeds snel donker. Erg lastig om de juiste energie en motivatie te vinden en te houden om te hardlopen.
Blijven lopen
Ik loop. Ik loop omdat ik het mijn uitlaatklep is, ik kan genieten van de natuur, ik mijn lichaam daarmee fit en gezond hou en wil uitstralen naar mijn kinderen dat bewegen goed voor je is.
Maar vooral loop ik, omdat tijdens het lopen ik mijzelf ben en kan zijn. Zonder masker, rol, functie. Dan ben ik Tim.
Ondanks dat ik veel positieve gevoelens heb voor het lopen merk ik de laatste tijd veel moeite om te gaan. De energie is weg en elke hobbel om te trainen lijkt een steeds grotere berg te worden.
Kan ik overdag met droog en lekker weer even gaan, is er geen probleem. Maar als het avond is, het regent, de training van de dag is zwaar of het plannen van een training lukt slecht, dan wordt het steeds ingewikkelder om te gaan.
Het is nu een punt waarin ik kan beslissen om niet te gaan. Niemand die zegt dat ik moet lopen. Maar het is ook het punt, dat als je toegeeft aan stoppen, het nog lastiger wordt om weer te gaan. Er komen betere dagen aan. Met mooier weer en avonden met een zonnetje. Nu zijn de dagen waar je doorheen moet, blijven gaan vanuit je ooit gestelde doelen. Door het mentale stuk heenbijten en die schoenen aandoen, want na elke loop voel je toch weer een trots. Zeker als je toch bent gegaan tijdens wind, regen en kou.
De energie en motivatie keren wel weer terug.
Dus ik loop. Ik loop omdat ik een loper ben. Omdat ik dan mezelf ben.
Reactie plaatsen
Reacties