Na alle marathons waren de volgende doelen om wat sneller te worden op de “kortere” afstanden. De 10km en 10EM waren met een PR afgesloten. Nu nog de halve marathon, waar het doel een mooie grens onder 1:20 uur was.
Doen of niet doen?
Achtkastelenloop
Vorden
++ Vrijwilligers
+ Verschillende afstanden
+ Prijs 17,50 (21,1km)
+ Medaille
+/- Route (oppassen met verkeer)
+/- Accomodatie
- Parkeren (flink zoeken naar een plek in de wijken)
Nog niet eerder heb ik de halve marathon op snelheid gedaan. Wel op marathon tempo, maar nu dus puur voor de halve.
Ik had verschillende doelen voor mezelf genoteerd, waar een PR een doel was, maar als alles goed zou gaan zou een sub 1:20 uur mogelijk moeten zijn.
Als tempo zou ik proberen een 3:45 min/km te lopen. Net iets langzamer dan op de 10EM, maar ik moest het ook 5km langer volhouden. De temperatuur was voor het eerst wat hoger, dus ik was benieuwd wat de warmte zou doen met me. In een eerdere wedstrijd kon ik de eerste warme dag van het jaar niet goed aan, waardoor ik moest uitstappen. Hier zat dus wel wat spanning op.
Bij de start begon ik bij een mooie groep die meteen het juiste tempo liep. Mooi dacht ik nog, want een beetje schuilen in een groep zou wel lekker zijn. Helaas was die mooie groep van korte duur. Hun tempo zakte na een kilometer terug naar 4:00 min/km. Prachtig tempo, maar niet voor mijn doel. Alleen door dus, met helaas niemand met me mee. Voordeel was dat ik nu in ieder geval zelf het tempo kon vasthouden. Met volle moed vooruit.
Kilometer voor kilometer liep ik in een mooi vlak tempo. Vooral op gevoel, want de GPS meting liet te wensen over. Maar voor me liep op zo’n 200 meter een mooie groep die op gelijke afstand bleef. Dat was het ijkpunt voor mij zodat ik wist dat ik nog goed liep.
Bij 14 kilometer was de splitsing van de 30km en de halve marathon. De groep voor mij ging in zijn geheel voor de 30 km, waardoor ik opeens niemand voor me had, maar ook niemand achter me.
Vragend aan een vrijwilliger waar ik liep kwam ik erachter dat ik plots 3e lag in de wedstrijd.
Toen begon het spel met mezelf. Lopen in de kilometer waar je in loopt. Niet bezig zijn met het feit dat er nog 6 kilometer te gaan is. Op die manier probeerde ik de focus te houden op het nu. Door af en toe te vragen aan publiek of er mensen achter mij liepen kon ik in ieder geval goed inschatten dat ik derde zou blijven lopen. Maar zat er nog een PR in?
Kilometer 17-20 waren langs een grote rijksweg, waar de wind nog lekker wat tegen stond. Toch ben ik blijven gaan om het gemiddelde tempo niet op te laten lopen. Alles deed op dat moment zeer en het koste veel mentale kracht om door de moeheid van het lijf heen te lopen. Toch kwam daar het einde in zicht. Met een laatste krachtinspanning sprinte ik naar een tijd onder de 1:19 uur. Met 1:18:55 haalde ik bijna 4 minuten van mijn PR af en werd ik derde op een mooie wedstrijd!
Een ontzettende voldoening om een vooropgesteld plan te kunnen behalen. Helemaal trots op het feit dat het vooral vanuit mijzelf moest gebeuren, zonder andere lopers waar je mee kunt samenwerken.
Wederom een mooie stap in mijn loopleven en een mijlpaal geslecht!
Reactie plaatsen
Reacties