IJsselloop 2025

IJsselloop 2025 - 15 km

Wat een prachtige dag. De temperatuur is goed, niet te warm, misschien wat vochtig en klam bij het inlopen. Ik heb een vroege trein gepakt om op tijd in Deventer aan te komen, zodat ik genoeg tijd had om rustig voor te bereiden. Na even te hebben gekeken bij de kidsruns en mijn startnummer op te spelden, was het tijd om in te lopen.

Ik besloot een stukje van het parcours te verkennen om een beeld te krijgen van de stand van de wind. Deze dag zou er een stevige windkracht 4 staan, en op sommige plekken kon dit flink tegen zijn. Het was goed om dit even te voelen en zo te bepalen hoe ik mijn raceplan zou gaan vormgeven.

Vandaag was er echter geen specifiek raceplan. Het was al een tijd geleden dat ik op hogere snelheid een wedstrijd had gelopen, dus ik wist niet goed hoe ik ervoor stond. Het voelde ergens ook wel lekker om zonder al te hoge ambities aan de start te staan. Gewoon lekker lopen en zien waar dit toe zou leiden.

Omdat het lekker in de buurt van Apeldoorn was, zouden de kinderen en Joenne bij de finish staan om me op te wachten. Dat is altijd iets moois om naar toe te lopen.

De start van de IJsselloop ging meteen omhoog, de brug op als een soort Erasmusbrug in Rotterdam. Hard starten kan, maar het is ook meteen een flinke krachtinspanning, zeker met de wind die nu tegen was. Mijn doel was om een goed tempo te vinden, en het eerste deel omhoog zou ik niet meteen vol gas geven. Ik zocht een lekker tempo en zag heel wat andere lopers langs me heen schieten. Ik keek op mijn horloge naar het tempo en zag dat dit voor mij prima was. In de hoop om toch wat samen te lopen, keek ik nog even om me heen, maar de tempo’s van de andere lopers waren te snel of te langzaam, dus liep ik al snel alleen.

Bij elke wedstrijd merk je weer hoeveel lopers veel te hard beginnen. Vol adrenaline starten ze in de hoop op een fantastische dag zonder vermoeidheid, of ze hebben hun benen niet goed onder controle en schieten uit de startblokken. Na drie kilometer naderde ik het eerste groepje al en voor het vijf kilometerpunt was ik in staat om ze voorbij te gaan.

Na weer de brug op en het doorstaan van de wind vond ik een compagnon om samen het stuk over de dijk te lopen. Even iemand anders op kop is lekker, maar na zeven kilometer zelf het tempo bepalen voelde niet al te prettig. Doordat er toch wel wat wind stond, bleef ik er maar bij. Bij elf kilometer wilde ik graag terug naar mijn oude tempo, en met de wind in de rug lukte dit goed. Ik kwam weer alleen te lopen, maar liep wel naar anderen voor me toe. Dat blijft een mooie energieboost geven, als je merkt dat je zelf nog wat meer over hebt.

Bijna finishend op de Brink zocht ik naar mijn familie, en vlak voor de finish zag ik ze staan. Met allemaal high fives gevend aan allerlei kinderen, gaf ik de grootste natuurlijk aan mijn eigen kids. Finishend met een onverwacht PR kan ik hier weer even mee vooruit.

Het was een prachtige dag, het weer was goed en ik heb genoten van het publiek en mijn eigen vorm!

Volgend jaar ben ik er zeker weer bij.