Ze zeggen wel eens dat de hond de trouwste vriend van de mens is. En dat klopt ook meestal. Tot je gaat hardlopen. Dan verandert die beste vriend ineens in een blaffend projectiel met poten.
Voor de gemiddelde hond is een hardloper namelijk geen mens meer, maar een bewegend object. Een target. Iets wat je moet najagen, tegen moet blaffen, of in het slechtste geval: moet stoppen met je tanden. En dat maakt de relatie tussen hardloper en hond, laten we zeggen… gecompliceerd.
Ik heb daar tijdens mijn vakantie in Frankrijk weer even aan mogen ruiken. Letterlijk.
Ik had een mooie route uitgestippeld, beetje landweggetjes, beetje bos, lekker. Halverwege kwam ik langs een kennel met een paar jonge honden. Die stonden al enthousiast naar me te blaffen. Gelukkig wel achter een hek. Dus ik dacht: prima, niks aan de hand.
Tot er ineens een moederhond uit een erfje kwam stormen. Geen hek, geen riem, wel heel veel territoriumdrift. Ze maakte duidelijk dat ik vooral niet te dicht in de buurt moest komen. Ik probeerde haar nog in mijn beste Frans gerust te stellen. “Je suis gentil! Je fais rien!” – maar ze keek dwars door mijn accent heen.
Dus ik besloot rustig te wandelen. Geen plotselinge bewegingen, geen oogcontact. Ze liep een stukje met me mee, bleef me strak in de gaten houden, tot ik ver genoeg weg was. Toen draaide ze om. En ik zette het op een lopen. Iets sneller dan daarvoor.
Maar het werd nog leuker. Even later liep ik vast op een stuk dat volledig was overwoekerd met brandnetels. Twee opties: terug langs de hond. Of linksaf, een onbekend pad in, hopen dat ik ergens weer op de route zou komen.
Ik hoefde er niet lang over na te denken. Die hond had me de eerste keer al laten gaan, maar ik voelde aan alles: die truc werkt geen tweede keer. Dus linksaf. Weg van het erf, weg van de waakhond, het avontuur in.
Ik kwam uiteindelijk wel weer goed uit, maar dat ene paadje heb ik daarna niet meer genomen. En bij elk erfje dat ik sindsdien tegenkwam op het Franse platteland, ging er toch even een waarschuwingslampje aan.
Want ja, de hond is misschien de beste vriend van de mens. Maar voor de hardloper blijft het altijd een beetje spannend. Zeker als jij hun territorium binnenkomt.
Reactie plaatsen
Reacties